حسین گنجی نیا - استادیار مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
علی مسگریان غلامی - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

هر چند در گذشته سرمایه و امکانات مادی عاملی مهم در رشد و توسعه سازمان ها به شمار می رفت، اما امروزه محقیقن حوزه مدیریت سخن از نوعی سرمایه با نام سرمایه اجتماعی به میان می آورند که در صورت شکل گیری در سازمان نقش تعیین کننده ای در رشد و توسعه پایدار آن ایفا خواهد نمود. این مفهوم به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه اجتماعیبه عنوان منبع با ارزش اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل، موجب تحقق اهداف اعضا و سازمان می شود. همچنین می توان گفت سرمایه اجتماعی بیانگر ذخایری ارزشمند ناشی از روابط اجتماعی است که کنش کنشگر را بارور و مستعد ساخته و آ نها را تسهیل می کند. لذا هم مولد است و هم منبع حرکت کنش های بعدی و به همین دلیل است که از انواع سرمایه می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی بوده و از توع توصیفی پیمایشی می باشد. روش گردآوری داده ها مطالعات کتابخانه ای به همراه گردآوری میدانی می باشد که برای مطالعات میدانی از ابزار پرسشنامه استفاده شده است روایی آن با استفاده از نظراساتید دانشگاهی و نخبگان و پایایی آن نیز با بهره جستن از فرمول آلفای کرونباخ مورد ارزیابی قرار گرفت. جامعه آماری مورد نظر تحقیق شامل تمامی شرکت های تولیدی فعال مستقر در شرکت ها و نواحی صنعتی استان کرمانشاه می باشد که تعداد این شرکت ها برابر با 233 شرکت است. همچنین آزمون فرضیات بر روی نمونه انتخابی 145 عدد از این شرکت ها صورت گرفت. تحلیل آماری داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری صورت گرفت و در نهایت مشخص گردید که سرمایه اجتماعی بر عملکرد شرکت های صنعتی استان تاثیر مثبت و مسستقیم می گذارد و همچنین فعالیت های کارآفرینانه نقش میانجی را در اینمیان دارا می باشند

توسعه پایدار، فعالیت های کارآفرینانه، سرمایه اجتماعی، عملکرد، کرمانشاه.