بررسی اثر تمرکز صنعتی بر کارایی انرژی بخش صنعت در استان کرمانشاه

بخش صنعت یکی از بخش هایی است که از یک طرف نقش بسزایی در توسعه اقتصادی دارد و از طرف دیگر دارای انرژی بری بالایی می باشد. در همین راستا تعیین ساختار بهینه صنعت برای کاهش اثرات جانبی منفی توسعه صنعت لازم و ضروری است. در مطالعه حاضر با استفاده از شواهد گزارش شده صنایع کارخانه ای با 10 کارکن و بیشتر برای دوره زمانی 1383 تا 1393 استان کرمانشاه به بررسی اثر تمرکز صنعتی بر کارایی انرژی پرداخته می شود. شواهد حاصل از اندازه گیری کارایی انرژی با کاربرد رهیافت مرزی تصادفی نشان می دهد که کارایی انرژی بخش صنعت در استان کرمانشاه افزایش یافته است. همچنین شواهد نشان می دهد که استان کرمانشاه در سال 1383 دارای بالاترین تمرکز معادل با 0/104 و در سال 1391 دارای کمترین تمرکز معادل با 0/056 است. اثر تمرکز صنعتی بر کارایی انرژی منفی و معنادار است، علت آن ناشی از وابستگی تولید در صنایع مختلف است. لذا تنوع سازی فعالیت های صنعتی در استان براساس مزیت نسبی یکی از سیاست های بهینه برای افزایش کارایی انرژی است.

Keywords:

تمرکز صنعتی , کارایی انرژی , رهیافت مرزی تصادفی , استان کرمانشاه