اعتبار یابی و رتبه بندی شاخص های ارتباط دانشگاه و صنعت با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره

ارتباط دانشگاه و صنعت تجسم تعامل هدفمند دانشگاه و عوامل محیطی در راستای توسعه منطقه ای، ملی و فراملی است. در همین راستا هدف مقاله حاضر اعتبار یابی و رتبه بندی شاخص های ارتباط دانشگاه و صنعت است. مطالعه حاضر توصیفی بوده و نمونه در دسترس آن را در بخش رتبه بندی شاخص ها روسا، مدیران دفاتر ارتباط دانشگاه و صنعت n=30 و در بخش تحلیل عاملی تاییدی اعضای هیات علمی دانشگاه های استان کرمانشاه n=100 تشکیل می دادند. روش تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پیمایش، با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و روش تصمیم گیری چند معیاره تحت تکنیک های AHP و TOPSIS انجام گردید. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تاییدی روایی مطلوب شاخص های ارتباط دانشگاه وصنعت را نشان داده و شاخص های برازش مدل، تناسب آن را با داده های تجربی تایید نمودند. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص های مربوط به کانال های ارتباط بین دانشگاه و صنعت بالاترین رتبه را از نظر ضریب اهمیت در ارتباط دانشگاه و صنعت برخوردارند. همچنین قرار دادهای مشاوره ای، مشارکت و سرمایه گذاری بخش صنعت در دانشگاه، تاسیس کلینیک هاوآزمایشگاه های مشترک دانشگاه و صنعت و روش های نوین دو سویه بالاترین رتبه را در شاخص های شکل ارتباط، تسهیل کننده تحقیقات نوآور، پیامد و کانال های ارتباطی به خود اختصاص دادند. در نهایت پیشنهاداتی در راستای ارتقا ارتباط دانشگاه و صنعت ارائه گردید.

Keywords:

ارتباط دانشگاه و صنعت , اعتباریابی شاخص , تکنیک تصمیم گیری چند معیاره