ابراهیم میرزایی - گروه عمران،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد قائنات،قائنات،ایران
محمدرضا اشرفی - دانشجوی کارشناسی عمران،دانشگاه بزرگمهر قائنات،قائنات،ایران،
علی اصغر انصاری عرب - دانشجوی کارشناسی عمران،دانشگاه بزرگمهر قائنات،قائنات،ایران
نریمان حاتمی میلانلو - دانشجوی کارشناسی عمران،دانشگاه بزرگمهر قائنات،قائنات،ایران

پس از ساخت انواع راه لازم است حین بهره برداری وضعیت روسازی ها به طور مستمر مورد ارزیابی قرار گیرند به دلیل محدودیت های مربوط به بودجه همه مقاطع روسازی نمی توانند همزمان مورد نگهداری و ترمیم قرار گیرند بنابراین نیاز است تا پروژه های نگهداری روسازی الویت بندی شوند. برای الویت بندی نیاز به ارزیابی وضعیت روسازی می باشد که این کار با استفاده از شاخص های ارزیابی که هر یک ویژگی های خاص روسازی را مورد ارزیابی قرار می دهند انجام می گیرد. تا کنون روش های مختلفی در ارزیابی وضعیت روسازی راه ها ارائه شده است، که هر یک بر اساس تئوری ها و فرضیات متفاوت و ساده می باشد. در این مقاله با توصیف و تشریح شاخص های مختلف ارزیابی وضعیت روسازی نقاط ضعف و قوت آن ها بیان شده و کاربرد و نتایج هر روش با یکدیگر مقایسه می گردد. نتایج حاکی ازآن است که، شاخص PCI برای وضعیت سطحی روسازی و شاخص IRI برای تعیین وضعیت ناهمواری بسیار مناسب هستند

نگهداری راه،ارزیابی روسازی،شاخص های ارزیابی،مدیریت روسازی،شاخص خدمت پذیری (PSI)