بررسی اقلیم با استفاده از روش های متفاوت اقلیمی و تاثیر آن بر طبیعت گردی (مطالعه موردی جنگل های سامان عرفی قوری قلعه در شهرستان پاوه)

برای ارزیابی توان طبیعت گردی، اقلیم و پارامترهای مربوط به آن نقش به سزایی دارند. لذا شناخت عناصر مذکور از طریق به کمی درآوردن داده های اقلیمی، امکان بهره وری از طبیعت و گردشگری را فراهم می سازد. در این تحقیق، علاوه بر بررسی و تعیین پارامترهای هواشناسی در طی یک دوره آماری 30 ساله، اقلیم منطقه بر اساس روش های متفاوت اقلیمی مورد بررسی قرار گرفت. سپس عوامل موثر در شکل گیری اقلیم منطقه شرح داده شد و در نهایت تاثیر اقلیم بر طبیعت گردی مشخص شد. از بین روش های متفاوتی که برای تقسیم بندی اقلیمی مورد بررسی قرار گرفت روش دومارتن نظر به این که این نوع تقسیم بندی در مطالعات فیتوژئوگرافی دارای کاربرد مناسبی بوده و نیز در بخش های جنگل و مرتع از اهمیت خاصی برخوردار است و تا حدودی زیادی با شرایط پوشش گیاهی منطقه و روش سیلیانینف که با گسترش کشاورزی و تنوع محصولات آن در مناطق مختلف هم خوانی داشته اند، مناسب ترند. همچنین مشخص شد که دو عامل ارتفاع و توده های هوا دارای بیشترین نقش در شکل گیری اقلیم این منطقه می باشند. تاثیر تمامی عناصر جوی دخیل در طبیعت گردی در کنار یکدیگر معنی و مفهوم پیدا می کند و می بایست تاثیر توام آنها را مدنظر قرار داد و تنها در این صورت می توان به ارزیابی دقیق شرایط زیست اقلیمی مناطق پرداخت. میانگین دمای ماه های مناسب برای طبیعت گردی از (15-27) درجه سانتی گراد متغیر است. به طور کلی با در نظر گرفتن عوامل اقلیمی دما و رطوبت می توان نتیجه گرفت که ماه های اردیبهشت، خرداد، مهر، شهریور، تیر و مرداد بسیار مناسب و دارای توانایی های طبیعت گردی قابل توجهی می باشند.

Keywords:

اقلیم , طبیعت گردی , سامان عرفی قوری قلعه , پاوه