بررسی ژئومورفومتری حوزه های سیلابی(مطالعه موردی:حوزه آبخیز بالقلم – هراز)

ژئوموفومتری، روش کمی برای آنالیز ویژگی های سطح زمین است. فرضیات ژئومورفومتری در استخراج پارامتر های سطح (مورفومتریک و هیدرولوژی) و منظره (آبگیر رودخانه، شبکه های رودخانه، شکل ظاهری زمین)، با استفاده از اندازه گیری های عددی مشتق شده از DEM، است. ارزیابی میزان نفوذپذیری سیل در حوزه ی بالقلم با توجه به خصوصیات لیتولوژیکی صورت گرفت. گستره حوزه در قالب 5 رخساره نفوذ پذیری (بسیار کم، کم، متوسط، زیاد و بسیار زیاد) و 8 کد نفوذ پذیری (1,2, 3,، 4، 5 ،6، 7, 8 و 9 ) تقسیم بندی گردیده است. نفوذپذیری میانگین وزنی، نفوذپذیری و ترتیب نفوذپذیری واحدهای کاری عمدتا براساس خصوصیات لیتولوژیک و تا حدی شیب دامنه ها و پوشش رسوبی و گیاهی موجود بر روی واحدهای سنگی مورد بررسی قرار گرفت. نفوذپذیری کل حوزه 6/5 (کم تا متوسط) برآورد شده است. استعداد سیل خیزی حوزه به تفکیک واحدهای فیزیوگرافی، مبتنی بر نفوذپذیری واحدهای سنگی و درصد وزنی میانگین نفوذپذیری محاسبه شده (MEAN PERM-ID) ، زمان تمرکز، شیب متوسط و تراکم سطحی آبراهه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مطالعات ژئوموفومتری و نتایج آنالیز پارامترهای مربوطه می تواند در تصمیم گیری نهایی جهت تصمیم سازی در اجرای عملیات حفاظتی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

حوزه ی بالقلم , خصوصیات لیتولوژیکی , واحد های فیزیوگرافی , نفوذ پذیری سیل