بررسی انتقادی نگاه تاویل گرایانه به داستان پادشاه و کنیزک در مثنوی مولانا

داستان پادشاه و کنیزک، یکی از بحثانگیزترین داستانهای مثنوی مولاناست که درباره ی آن تحلیلهای زیادی نوشته شده است. در این مقاله ابتدا توضیحی اجمالی از تمام مقالاتی که تاکنون در مورد تاویل این داستان نوشته شده است، ذکر کرده ایم و سپس به نقد آن پرداختهایم. اساس کار ما برای نقد این تاویل ها، مبنی برعدم اعتقاد به تاویلپذیری این داستان، شکل میگیرد که در میان اظهار نظرهایی که در مورد این داستان توسط پژوهشگران بیان شده است، به عقیده ی استاد فروزانفر نزدیکتر است. ایشان جزو معدود کسانی هستند که با تمام ژرفاندیشی در این داستان آن را فاقد تاویل میداند و بر این عقیده است کهصرفا یک داستان برای بیان سخنان و آموزه های مولاناست. اگر چه بسیاری از شارحان و پژوهشگران مثنوی به رمزی بودن این داستان عقیده دارند و بر این اساس از منظرهای گوناگون به تاویل متن و شرح نمادهای آن پرداخته اند، با بررسی هریک از این مقالات مشاهده میکنیم که ساختار متن با چنین تاویلهایی تناسب ندارد وایرادات گوناگونی بر آن وارد است.

Keywords:

مولانا , مثنوی , پادشاه و کنیزک , نقد داستان , تاویل داستان