سهیلا فرهنگی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور،
رقیه میرزاپور - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

تصویرگری روایتی تصویری از یک موضوع است؛ به عبارت دیگر صورتی سازمان یافته از شکلها و نشانه های تصویری است که با درونمایه یک متن هماهنگ است و در راستای ارتقای متن و در کنار آن قرار میگیرد. تصویرگری هنری است که تصویرگر به وسیله آن اندیشه و مفاهیمی را به مخاطب انتقال می دهد. در این مقاله تصویرگری در دو نمونه از داستانهای تالیفی و ترجمهای حوزه کودک با روش توصیفی- تحلیلی بررسی و تحلیل میشود: یک اثر تالیفی از رضی هیرمندی با عنوان هواخوری با پروانک و یک اثر ترجمهشده با عنوان خانه ای در شب اثر سوزان ماری سوانسون. بررسی تطبیقی تصویرگری در آثار فارسی و غیرفارسی نوع نگرش و تفکر تصویرگران را در دو جامعه و با دو زبان و ملی6ت مختلف نشان میدهد و بیانگر آن است که تصویرگران در کشورهای مختلف از چه سبکها و عناصری در تصویرگری بهره میگیرند

داستان کودک، تصویرگری، تالیف، ترجمه