نگاهی به احوالات عرفانی در سیر و سلوک (با تاکید بر حدیقه الحقیقه و مصیبت نامه)

حرکت و سیر الى الله دارای مقامات و منازلی است. سالکان برای رسیدن به مقصود راهی جز گذر از این مقامات ندارند. در گذر از این مقامات، حالات تازهای برای سالکان رخ مینماید.این حالات، از سوی محبوب ازلی اشارت هایی به همراه دارد، سالکان را جانی تازه میبخشد، نوید وصل میدهد و در گذر از مقامات، آنان را یاری میکند. در حدیقه سنایی مصیبت نامه عطار، ابیاتی که به معنی دقیق و اصطلاحی صوفیه در مقامات و احوال باشد، و در این معانی خاص بسیار اندک است، ولی شواهد بسیاری وجود دارد که مفاهیم و مصادیق آموزه های اخلاقی را ارائه می کند. با تعمق در این آثار گرانبها می توان به یک نتیجه رسید که سنایی غزنوی و عطار نیشابوری علیرغم این که افکار تصوف ، اصطلاحات عرفانی و گفتار مشایخ را در شعرشان وارد کرده اند، درباره مقامات و احوال در اصطلاح صوفیه به طور دقیق نظریه پرداز نیستند؛ بلکه بیشتر در قالب حکایات و تمثیل، آموزه هایی در مقامات و احوال عرفانی دارند و در اشعارشان به طور غیر مستقیم، توضیحاتی درباره هر مقام و احوال ارائه می کنند که با اندیشه و تعمق در ابیات آن می توان به آنها پی برد.

Keywords:

حدیقه الحدیقه سنایی , مصیبت نامه عطار , مقامات , احوال , تحلیل ومقایسه