نمادشناسی پوستینه پوشی در شاهنامه فردوسی و ایلیاد هومر
Publish place: National Conference on Literary Studies
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 536
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PLRC01_236
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
Abstract:
یکی از مضامین مشترک در جهان، نمادهای حیوانی هستند که در اساطیر، هنر، معماری و ادبیات نقش ویژه ای را دارا میباشند. وجود حیوانات در هریک از موارد نام برده، به ویژه در ادبیات در طی دورانهای متعدد بازتابی از اندیشه ونگاه مردمان آن روزگار است. آنچه در اساطیر به تصویر کشیده شده است بی شک معنای کنایی و نمادین موجودات است که انسان امروز را به سوی کشف فرایند روانشناختی پیچیده و پیوند انسان اولیه با انسان مدرن سوق میدهد. هر حیوان نماد و نشانه فعل یا یکی از مظاهر طبیعت است که در اساطیر ملل با داستانهای متفاوت و خویش کاریهای مشابه و گاه متضاد نمایان میشود. بعضا نیز شاهد هستیم در اساطیر، گاه قهرمانان و ایزدان از حیوانات مورد ستایش و علاقه خود پوستینی در بر میکنند و بر این باورند که قدرت جادویی آن حیوان به آنها منتقل میشود. بر این اساس در این پژوهش سعی شده است تا نقش نمادین حیوانات در شاهنامه فردوسی و ایلیاد هومر مورد بررسی و تطبیق قرار گیرد.
Authors
هوشنگ محمدی افشار
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
سعیده عسکری جواران
کارشناس ارشد ادبیات تطبیقی دانشگاه شهید باهنر کرمان