جلال شیرمحمدی - دانشجوی دکترا گروه حقوق، گرایش جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد، مراغه، ایران

در دهه های اخیر سرعت گرایش به شهرنشینی در سراسر جهان افزایش یافته است. شاید امروزه این طور به نظر برسد که جرم بخ شی از زندگی روزمره ی افراد شده ا ست. از این رو با توجه به اهمیت شهرنشینی در دنیای جدید و تمرکز بزهکاری در این مناطق توسل به پیشگیری از جرائم در مناطق شهری می تواند بهترین عملکرد را داشته باشد چرا که ویژگی های خاص جوامع شهری مانند تراکم جمعیت و کاهش نظارت، شیوه های معماری و شهرسازی و سیاست مسکن، معضل حاشیه نشینی و... اثر گذاری بر موقعیت های مکانی جرم زا و ا ستفاده از قابلیت های محلی در پیشگیری از جرم را بیش از پیش ضروری کرده ا ست. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش معماری شهری در وقوع جرم می باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی است که به معرفی دقیق وبیان ابعاد مختف مسئله اصلی تحقیق می پردازد. نوع تحقیق انجام شده کاربردی می باشد. روش گرداوری اطلاعات کتابخانه ای است و با مراجعه به کتب ومقالات مربوطه مطالب استخراج واستنباط گردیده است. نتایج بیانگر این است که و ضعیت فیزیکی شهرها بر شدت و نوع جرایم شهری تاثیر می گذارد. در این و صف می توان به این نکته ا شاره کرد که اساس جرایم شهری درنقاط مختلف محیط شهری شکل می گیرد و براساس مکانی که در آنجا ارتکاب می یابد دارای خصوصیات متفاوتی می باشد. ارتکاب اعمال مجرمانه را می توان نوع خاصی از رفتار دانست بنابراین با استفاده از اصول طراحی فیزیکی اعم از معماری و شهرسازی مبتنی بر اندیشه های جرم شناسی می توان از وقوع جرایم پیشگیری نمود.

جرم، پیشگیری ، معماری و شهرسازی