حسین گلی

مدح به عنوان یکی از ابزارهای شعری مهم برای ستایش ممدوح به شمار می آید و شاعر از طریق آن با بیان ویژگی ها و صفات خاص یک شخص یا یک قوم ، به تمجید و نکوداشت آنان می پردازد. از آنجا که مدح علوی یکی از انواع مدائح است و رویکرد آن شناخت فضیلت های اهل بیت به خصوص مولای متقیان امام علی (ع) بوده است. آیا می توان مدح علوی را زمینه ساز شکوفایی مدح در زبان فارسی و عربی دانست مدح علوی در چه صورت مقبولیت بیشتری می یابد دو شاعر مدیح سرای اهل بیت، ناصر خسرو و دیک الجن حمصی از کدام دسته شاعران جهت استحکام شعر مدحی به حساب می آیند. به نظر می رسد انعکاس مسائل مختلف در رابطه با مدح علوی در دو ادبیات فارسی وعربی نزد ناقدان بسیار مورد توجه قرار گرفته است از این رو می طلبد که درون مایه های اشعار مدحی دو شاعر، ارزیابی گردد تا میزان جایگاه هر یک برای خواننده روشن گردد. لذا پژوهشگران بر آنند ضمن واکاوی درون مایه های مدح علوی در شعر دو شاعر به بررسی چگونگی هدف و غایت آن دو در مدح علوی بپردازند و به نتایج قابل قبولی در برآیند پژوهش برسند.

مدح علوی، ناصر خسرو، دیک الجن حمصی