بررسی شکوائیه در ادبیات عامیانه استان کهگیلویه و بویراحمد

یکی از بخش های مهم فرهنگ فولکلور (Folklore)، اشعار و ترانه های عامیانه است. این ترانه ها به مناسبت های گوناگون سروده شده و نسل به نسل و سینه به سینه به صورت شفاهی به امروز رسیده است. ازآنجایی که فرهنگ مردم، بخش مهم و جدایی ناپذیری از قلمرو و گستره ی فرهنگ هر قوم و ملتی به شمار می رود، عنایت به جلوه های گوناگون و متنوع آن در شرایط مدرن امروزی که سنت های دیرین گذشته روزبه روز کمرنگ و یا رو به فراموشی قرار می گیرند، بسیار حائز اهمیت است. شکوائیه از مضامین اصلی شعر عامیانه استان کهگیلویه و بویراحمد است که در بسیاری از گونه های شعر لری ازجمله اشعار کار، اشعار عاشقانه، اشعار سوگ، لالایی و حبسیه یافت می شود. این گونه ها زیرمجموعه ادب غنایی هستند. سراینده در ترانه های لالایی( از ناسپاسی فرزندان و فراموش کردن زحمات والدین) در اشعار کار( دوری از خانواده و عزیزان و کمبود امکانات) در اشعار عاشقانه( از هجران یار و بی توجهی و بی وفایی معشوق) و در ترانه های سوگ( از روزگار ناپایدار) شکوه می کند و ناله سرمی دهد.

Keywords:

کهگیلویه و بویراحمد , اشعار لری , ادبیات غنایی , شکوائیه