بررسی دو عنصر شخصیت پردازی و گفت وگو در رمان سیاه چمن از امیرحسین فردی

امیرحسین فردی(تولد:1328) از فعالان و نویسندگان مطرح عرصه ادبیات داستانی است. رمان سیاه چمن به عنوان یکی از اولین آثار ایشان، حکایت از درگیری ها و کشمکش های میان مردم طبقه پایین جامعه با زمامداران عصر پهلوی به زبانی داستانی دارد و بدین جهت قابل اعتناست. در این پژوهش که با هدف بررسی دو عنصر شخصیت پردازی و گفت وگو در رمان سیاه چمن صورت می گیرد، تلاش می شود تا به روش توصیفی- تحلیلی شیوه های شخصیت پردازی و ارتباط آن با عنصر گفت وگو بررسی شود. نتیجه حاکی از آن است که رمان مورد مطالعه، دربردارنده دو شخصیت اصلی و هشت شخصیت فرعی است که مبارزه و کنش آن ها سیر حوادث رمان را رقم زده است. اشخاص اصلی و فرعی داستان توسط شخصیت پردازی غیرمستقیم به خوانندگان معرفی گشته اند و در این میان فقط به یک شخصیت فرعی می توان اشاره نمود که نویسنده به کمک شخصیت پردازی مستقیم، ویژگی ذاتی او را شرح داده است. تمام شخصیت-های اثر از لحاظ ایستایی و پویایی در زمره شخصیت های ایستا جای می گیرند. عنصر گفت و گو و گفت گوهای میان اشخاص نیز به خوبی و با مهارت در خدمت نویسنده برای نمایان ساختن خصایص شخصیت ها و ارائه آن به مخاطبان مورد استفاده قرار گرفته است و نشان از هنرمندی نویسنده در عرصه داستان نویسی دارد.

Keywords:

امیرحسین فردی , سیاه چمن , شخصیت و شخصیت پردازی , گفت وگو