بررسی ترک وترکیبات آن در آیینه اشعار حافظ

حافظ، شاعر توانمند سده هشتم و یکی از بزرگ ترین سخنوران جهان است و بدون تردید، یکایک کلمات به کاررفته در اشعار لسان الغیب، به بهترین نحو گلچین شده است که ماحصلش اشعار، و به ویژه غزلیاتی بی مانند شده است، یکی از کلماتی که در دیوان حافظ توجه خواننده را به خود جلب می کند، واژه ترک و ترکیبات آن از قبیل: ترکان، ترکانه و ترکی است.در این پژوهش با توجه به منابع مختلف، به بررسی معنا، تعداد تکرار این واژگان در اشعار خواجه و هم چنین به بیان نظرات صاحب نظران در این خصوص، پرداخته شده است. تمام مصداق های این واژه در اشعار حافظ، در معنای زیباروی و نیز معشوق هستند، و چون معنای واژه ترک در آن روزگار با بی رحمی عجین شده بود، حافظ معشوق خویش را به خاطر سنگدلی و ظلمی که در حق او روا می داشته به ترک تشبیه کرده است. این واژگان گاه به صورت مفرد و گاه به صورت جمع در اشعار خواجه نمود پیدا می کنند.

Keywords:

ترک شیرازی , حافظ , معشوق