تاثیرات روانشناسی نور و رنگ بر انسان در محیط معماری

رنگ و نور مولفه هایی هستند که از گذشته نقش مهمی در معماری داشته اند، با در نظر گرفتن نور به عنوان مولفه اصلی فضا، این ترکیب جامع و کلی، شکل خاصی از سازمان یافتگی متمرکز شده را پدید می آورد که در آن سلسه مراتب، الگوی کلی به معنا می بخشد. رنگ ها می توانند به شیوه های مختلف تاثیراتی بنیادین در زندگی بر جای بگذارند که از جمله مهم ترین آن ها می توان به تاثیر آنی بر احساسات اشاره کرد.انسان جهت برقراری ارتباط و تعامل با محیط نیازمند دریافت اطلاعات از محیط پیرامون خود است، انسان خود آفریده نور است. پایداری جسمی و روانی و اخلاقی اش در گرو همین نور است. در تاریکی ما نه فضا را می توانیم ببینیم و نه فرم و رنگ را،اما نور تنها یک ضرورت فیزیکی نیست بلکه ارزش روانشناسی آن یکس از مهمترین عوامل زندگی انسان در همه زمینه هاست. نور جزئی از ذات زندگی بوده و در فرهنگ ها نور، یا خورشید بعنوان منبع نور، عنصری خدایی محسوب می شده و آن را ارج می نهادند. روانشناسی محیط مطالعه پیچیده بین مردم و محیط اطرافشان است. روانشناسی محیط با شاخه اصلی روانشناسی متفاوت است، زیرا به محیط فیزیکی روزمره می پردازد.انسان با توجه به نیاز های، ارزش ها و هدف های خود، محیط را دگرگون می کند و بطور متقابل تحت تاثیر محیط دگرگون شده قرار می گیرد. از آنجا که معماری و روانشناسی دو علم وابسته به هم در دنیای وسیع امروزی می باشد، پس بررسی علم روانشناسی محیطی تاثیر بسزایی آن در روند طراحی دارای اهمیت فراوان بوده. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و گرداوری اطلاعات با مطالعات کتابخانه ای و اسنادی با هدف بیان کیفیات غیر قابل اندازه گیری حاصل از نور و رنگ در معماری از بعد روانشناسی می پردازیم.

Keywords:

روانشناسی محیط نور و رنگ , معماری