فاطمه علی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی-واحد سنندج
ایوب مرادخانی - استادیار و عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی-واحد سنندج

عملکردگرایی، دیدگاه های مدرنیستی توسعه، انسان، شهرومعماری را از معنا و حس تهی ساخته وباتولید انبوه فضاهای بیهویت انسان را در بیمکانی وبیهویتی رها کرده است. مفهوم محله از آن روی جایگاهی ویژه مییابد که با القای هویت به آن می توان حس تعلق به مکان و هویت شهروندان را تقویت نمود. با نگاهی تخصصی از دریچه معماری وشهرسازی به محلات وبافتهای تاریخی، میتوان شاهد مداخله و تغییر کاربری آنها به پارکینگ و ایجاد مسیرهای سواره و حتی تخریب باشیم که این امر تاثیری مستقیم بر ادامه حیات و سیمای شهری میگذارد. هدف از این پژوهش ارتقا کیفیت فضاهای شهری که سرآمد آنها مرکز محله در یک بافت تاریخی می باشد. ارتقای کیفیت محیطی ارتباط مستقیم با مطلوبیت فضا و استفاده صحیح از مولفه های کالبدی در طراحی دارد. فضاهای مطلوب تمایل به حضور افراد را افزایش میدهند و این به معنای ارتقاء حستعلق به مکان در افراد خواهد بود.روش پژوهش حاضر توصیفی و تحلیلی بوده و در نهایت نحوه و میزان تاثیر متغیرهای مختلف(عوامل کالبدی موثر در طراحی مرکز محله)در رابطه با طراحی مرکز محله در ارتقای حس تعلق به مکان نشان داده شده تا مورد استفاده طراحان در این زمینه قرار گیرد. نتایج این پژوهش حاکی از وجود ارتباط مستقیم میان مولفه های کالبدی محیط با ارتقاء حس تعلق به مکان، میباشد.

مولفه های کالبدی محیط، حس تعلق به مکان، مرکز محله،بافتهای تاریخی