محمود پورسینا - معاونت خدمات شهری شهرداری سیرجان
محسن شیبانی - رئیس اداره نرم افزار شهرداری سیرجان

تبیین نقش برنامه ریزانه سیستم مدیریت شهری را میتوان در دو قالب روابط برون سیستمی و روابط درون سیستمی مطالعه کرد. درقالب اول روابط مدیریت و برنامه ریزی شهری با نظام عمومی برنامه ریزی در سطوح بالاتر برنامه ریزی، بررسی و مطالعه میشود.مهمترین موضوع قابل توجه در این سطح، ضرورت تامین هماهنگی این سطوح با یکدیگر است. قالب دوم، تهیه برنامه های جامع فیزیکی، اقتصادی، اجتماعی و مالی لازم را برای توسعه کارآمد شهر بعنوان یکی از وظایف سیستم مورد توجه قرار میگیرد. دیدگاه نظری اصلی درتبیین نقش برنامه ریزانه مدیریت شهری، تلفیق و ترکیب مدیریت و برنامه ریزی با یکدیگر است. بسترسازی مناسب فرایند پیاده سازی ساختار مدیریت شهری از طریق حوزه نظارت همگانی می تواند یک عامل مهم در ارتقاء مشارکت شهری، تقویت اعتماد و اطمینان شهروندان به نهاد اجتماعی شهرداری باشد. احساس تعلق شهری و شهروندی از طریق افزایش پارامترهای اعتماد اجتماعی و شعاع آن از مهمترین ابعاد ایجاد حوزه نظارت همگانی نهاد اجتماعی شهرداری است. وجود اجرای مکانیسم انتظارات وتعهدات به عنوان شکلی از دارایی اجتماعی شهروندان و شهرداری در حوزه نظارت همگانی از طریق همکاری و همیاری با این ساختار می تواند به بسط سرمایه اجتماعی این نهاد کمک کند. استفاده از ظرفیت های بالقوه و بالفعل اطلاعات شهروندان را باید نوعی کارکرد موثر در فراهم ساختن رشد مدنیت شهری و تقویت منزلت نهاد اجتماعی شهرداری دانست. اهمیت این نکته از توجه به این موضوع ناشی میشودکه اصولا تکامل مدیریت شهری زاییده تلاشهای انجام شده برای توسعه و بهبود یک روش شناسی موثر و کارآمد مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک در سطوح مادر شهری و شهرداری هاست.

شهروند، مدیریت شهری، نظارت همگانی، نهاد اجتماعی، برنامه ریزی شهری، نظام برنامه ریزی، مدیریت اجرایی