ارتباط دوره تصدی مدیرعامل و سطح نگهداشت وجه نقد با کارایی سرمایه گذاری

هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط دوره تصدی مدیرعامل و سطح نگهداشت وجه نقد با کارایی سرمایه گذاری است. در این پژوهش برای اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری از مدل ریچاردسون (2006) استفاده شد. سطح نگهداشت وجه نقد با استفاده از مدل ازکان و ازکان (2004) اندازهگیری شده است. همچنین دوره تصدی مدیرعامل از تعداد سالهای متوالی مدیرعامل مورد سنجش قرار گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از بعد روش شناسی از نوع علی پس از وقوع میباشد. جامعه آماری پژوهش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند که با در نظر گرفتن شرایط مورد قبول 108 شرکت در نمونه آماری این پژوهش قرارگرفته اند. دوره زمانی پژوهش سالهای 1390 تا 1396 است. برای آزمون فرضیه های صورت بندی شده از تجزیه و تحلیل رگرسیون بهره گیری شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین سطح نگهداشت وجه نقد و سرمایه گذاری بیش از حد ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد. همچنین بین سطح نگهداشت وجه نقد و سرمایهگذاری کمتر از حد نیز ارتباط معکوس مشاهده گردید. بین دوره تصدی مدیر عامل و کارایی سرمایه گذاری (بیش و کم سرمایه گذاری) ارتباطی مشاهده نگردید.

Keywords:

سطح نگهداشت وجه نقد , کارایی سرمایه گذاری , بیش سرمایه گذاری , کم سرمایه گذاری , دوره تصدی مدیرعامل