بررسی و مقایسه معماری دوره صفویه و دوره رنسانس نمونه موردی: ایران ایتالیا

هنر رنسانس در قرن های 15 تا 16 میلادی با کنار گذاشتن سبک گوتیک، از شهرهای شمالی ایتالیا سرچشمه گرفته است. آنچه در دوران گوتیک به وجود آمد خدای انسانی بود، خدایی که به انسان بسیار نزدیک شده بود اما در عصر رنسانس انسان به انسانی خدایی تبدیل شد. اهمیت خلاقیت انسان تا حد قدرت خلاق خداوند مرتبت یافت و حاصل آن اعتماد به نفسی بود که برای انسان رنسانسی در رابطه ی جدید انسان با خدا ایجاد شده بود. گردآوری اطلاعات و اسناد در این مقاله به روش کتابخانه ای می باشد که با بکارگیری روش توصیفی تشریحی به نتیجه رسیده است. هدف از ارائه مقاله حاضر، بررسی ایدئولوژی های متفاوتی است که در دوره های صفویه و رنسانس وجود داشته است. در این راستا به چگونگی تاثیر دیدگاه های مطرح شده که بر کالبد و فرم معماری و علاوه بر آن، بر معنا و محتوای اندیشه های نهان که منجر به بوجود آمدن بناهایی در این دوران شده، تجه می شود. به این منظور از هر دوره بناهایی که با این قصد زاده شده اند، از دیدگاه معماری به مقایسه پرداخته شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که در دوران قرون وسطی، هدف هنر، خداوند بود که طبیعت جانشین آن شده بود بررسی تحولات معماری ایران دوره صفوی و ایتالیا در عصر رنسانس از این منظر دارای اهمیت است که تغییر اوضاع سیاسی و مذهبی در هر دو کشور در این برهه زمانی ، چه تاثیری بر معماری و میزان ساخت بناهای مذهبی و غیر مذهبی نهاد. همچنین نقش رنسانس در تغییرات ایران را روشن نموده و مشخص می نماید که رفت و آمد سفرای ایتالیایی در دربار صفوی ، تا چه حد در تحولات معماری ایتالیا و یا بالعکس در ایران ، موثر بوده است .سوالاتی که در این زمینه مطرح می باشد عبارتند از این که ، آیا معماری ایران هم زمان با رنسانس دچار تحول گردید آیا تغییرات مذهبی در ایران و ایتالیا در معماری تاثیر داشت آیا معماری ایران با گسترش روابط صفویان و ایتالیا متحول شد

Keywords:

معماری و شهرسازی-معماری پایدار-رنسانس , صفویه