مهسا گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی صنایع، واحد لنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
سید حمیدرضا صادقیان - استادیار گروه مهندسی صنایع، واحد لنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

در این پژوهش به سنجش اثربخشی سازمانی در حمل و نقل شهرکرد بر اساس شاخص های EFQM پرداخته شده است. منظور از اثربخشی بررسی میزان موثر بودن اقدامات انجام شده برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده سازمان است. به طور کلی، در یک سازمان، محاسبه اثربخشی چندان ساده نیست و شاخص ها و روش های متعددی برای سنجش و اندازه گیری عملکرد سازمان وجود دارد. یکی از روش های ارزیابی سازمانی، خودارزیابی است که در مدل EFQM یا تعالی سازمانی به آن توجه ویژه ای شده است. در این مدل، 9 مولفه وجود دارد که با استفاده از این مولفه ها پنج فرضیه برای تحقیق در نظر گرفته شد. روش های ارزیابی در مدل به عنوان رهیافت شناخته می شوند که ابزار پرسشنامه به عنوان یک رهیافت مدل برای جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش 50 نفر از کارمندان اداری این سازمان است. پرسشنامه ها با نظرات نمونه آماری که 25 کارمند اداری سازمان حمل و نقل شهرستان شهرکرد بود تکمیل گردیدند و داده ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این آزمون ها به تایید تمامی فرضیه ها انجامید و اثربخشی شاخص های مدل در سازمان را نشان داد. با توجه به این تحقیق نقاط ضعف و قوت سازمان در بحث اثربخشی سازمانی مشخص گردید.

سازمان حمل و نقل شهرستان شهرکرد ، اثربخشی سازمانی ، شاخص های EFQM