اکرم کریمی - کارشناس ارشد یبوشیمی، دانشگاه پیام نورمرکز تهران
غلامعلی نادری - دانشیار، گروه بیوشیمی، مرکزتحقیقات قلب و عروق اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
هاشم نیری - استادیار ،گروه بیوشیمی،دانشگاه آزاد اسلامی مرکز فلاورجان

آنزیم پاراکسوناز-1با حفاظت ذرهHDL وLDL از اکسیداسیون یکی از فاکتورهای مهم در پیشگیری از آتروسکلروز شناخته میشود. این مطالعه با هدف افزایش فعالیت آنزیم به کمک رژیم غذایی وبه دنبال آن تاثیر برفعالیت های فیزیولوژیکی آن صورت گرفته است. دراین مطالعه ابتدا آنزیم پاراکسوناز-1 طی سه مرحله کروماتوگرافی برروی سفادکس A-50 (تعویض یونی آنیونی) وسفادکس G-200 (ژل فیلتراسیون)ازسرم پولد تخلیص گردید. از چای سبز به روش هیدروالکلی (اتانول70%) عصاره گیری شد. از استوک اولیه 10غلظت (10، 25 ، 100، 125، 150 ،200 ،225، 250 ،300میکروگرم/میلی لیتر) تهیه و در حضور هریک، فعالیت های پاراکسونازی و آریل استرازی آنزیم محاسبه گردید. جهت تعیین Km وVmax از غلظت های مختلف پاراکسون و فنیل استات به عنوان سوبسترا استفاده گردید. فعالیت اختصاصی آنزیم با این روش 400U/mg و وزن مولکولی آن به کمک الکتروفورزSDS PAGE 45 کیلودالتون تخمین زده شد. Km برای پاراکسون و فنیل استات به ترتیب mM1.6±0.01، 0.75±0.003Mm محاسبه شد و Vmax برای پاراکسون U/L 200±12.3 و برای فنیل استات 20000±125 U/L تعیین گردید. طبق نتایج بدست آمده چای سبز قادر به افزایش فعالیت آریل استرازی آنزیم در غلظت 50 میکروگرم/میلی لیتر می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده ازاین مطالعه عصاره هیدروالکلی چای سبز در محیط in vitro قادربه افزایش فعالیت آریل استرازی آنزیم پاراکسوناز-1می باشد. به احتمال زیاد چای سبز با تاثیر مستقیم بر ساختار آنزیم میتواند سبب افزایش فعالیت آن در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی و همچنین هیدرولیز ترکیبات ارگانوفسفاته گردد.

پاراکسوناز-1، عصاره چای سبز، فعالیت پاراکسونازی، فعالیت آریل استرازی