رضوان سخندانی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیو لوژی گیاهی،گروه علوم زیستی، دانشکده ی علوم زیستی، دانشگاه الزهرا
منیر حسین زاده نمین - دانشیارگروه علوم گیاهی، دکترا، فیزیولوژی گیاهی، گروه علوم زیستی، دانشکده ی علوم زیستی، دانشگاه الزهرا
خدیجه کیا رستمی - دانشیار گروه علوم گیاهی، دکترا، فیزیولوژی گیاهی، گروه علوم زیستی، دانشکده ی علوم زیستی، دانشگاه الزهرا

برنج (Oryza sativa) بعد از گندم یکی از مهم ترین و قدیمی ترین گیاه زراعی است که در سطح وسیعی کشت می شود و یکی از عمده ترین مواد غذایی حدود نیمی از مردم دنیا را تشکیل می دهد و به احتمال زیاد از 15 هزارسال پیش مردم شرق و جنوب آسیا کشت آن را آغاز کرده و از آن به عنوان غذا استفاده می کنند. برنج دارای ارقام مختلف است که در بین آنها برنج دم سیاه به دلیل اینکه از ارقام دیررس میباشد، حساس به انواع بیماری ها و نارسائی های ناشی از عوامل طبیعی چون سرما و گرما و رطوبت است. لذا از سال 1980 استفاده از کود سیلیس جهت مقاوم سازی برنج متداول گشت. چنانچه در حد بهینه ی سیلیس استفاده گردد، می توانددر بهبود محصول موثر باشد. برای این منظور از دو غلظت متفاوت نانو سیلیس در این تحقیق استفاده شد تا با آنالیز های عناصر بتوانیم تاثیر این دو غلظت نانو سیلیس را بر کیفیت دانه ی برنج بررسی کنیم.

نانو سیلیس، برنج دم سیاه، آنالیز