بررسی ارتباط سطوح سرمی ویتامین E ، سلنیوم و اینترفرون گاما در بین مبتلایان به توکسوپلاسموزیس اکتسابی

هدف پژوهش: توکسوپلاسموزیس نوعی بیماری است که در نتیجه عفونت با انگل داخل سلول اجباری توکسوپلاسما گوندی به وجود می آید. میزبان اصلی و اولیه انگل توکسوپلاسموزیس گربه ها هستند. مطالعات اپیدمیولوژیک توکسوپلاسموز نقش مهمی در برنامه های آموزش بهداشت و پیشگیری خواهد داشت. در این پایان نامه تلاش شده است ارتباط بین توکسوپلاسموزیس حاد و سطوح سرمی ویتامینE، سلنیوم و اینترفرون گاما مورد بررسی قرار گیرد. هدف از انتخاب سه فاکتورمورد تحقیق در این پژوهش، این است که ویتامین Eیکی از ترکیبات مهم سیستم دفاعی است که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد و همچنین سلنیوم به عنوان یک ماده ضد اکساینده قوی که به همراه ویتامینE سلامت عمومی بدن را تقویت می کند. اینترفرون گاما یکی از انواع پروتئین هایی است که سلول های میزبان، در پاسخ به تهاجم عامل بیماری زا مانند ویروس، باکتری و انگل موجب تحریک سیستم ایمنی و افزایش مقاومت بدن می شود. روش پژهش: جامعه آماری از بین افراد مبتلا به توکسوپلاسموز مثبت فعال و جامعه متجانس هم گروه منفی از بین افراد فاقد توکسوپلاسموزیس فعال انتخاب شد. سرم خون افراد مورد آزمایش جدا شده و تست های اینترفرون گاما و IgG به روش الایزا و ویتامین E به روش کروماتوگرافی مایع و سلنیوم به روش جذب اتمی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد میزان ویتامین E در مبتلایان کمتر از گروه شاهد بود و همچنین درگروه مبتلایان میانگین سطح ویتامین E در آقایان به طور معنی داری بیشتر از خانم ها بود اما اینترفرون گاما و سلنیوم ارتباط معنی داری با جنس افراد مورد آزمایش نداشت. اینترفرون گاما در مبتلایان بیشتر از گروه شاهد بود و سطح سلنیوم در بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. همچنین میانگین سن افراد مورد بررسی در بین دو گروه ارتباط معنی داری نداشت.