ارزیابی و بهبودکارایی آموزشی مدارس متوسطه با استفاده از مدل یکپارچه تحلیل پوششی داده ها و رویکرد درجه ترجیح در محیط فازی

با توجه به نقش تولید علم که امروزه برای آموزش و پرورش بسیار مهم در نظر گرفته میشود، طبیعی است که برای حصول اطمینان از تحقق این وظیفه و یا هموار شدن آنها بایستی سیستمی جهت ارزیابی عملکرد این سازمان طراحی و در این فرایند با ملاکها و اصول خاص و علمی به بررسی نقاط ضعف و قوت زیر مجموعه آنها پرداخته شود. در این بین موضوع کارایی یکی از موضوعات مهم قابل بررسی به ویژه در دوران توسعه آموزش است. آموزش و پرورش نیز به عنوان یکی از مهم ترین نظام های تولید علم و دانش بایستی سیستمی جهت ارزیابی کارایی زیر مجموعه های خود طراحی نماید.این تحقیق به ارزیابی کارایی مدارس مقطع متوسطه با استفاده از مدل یکپارچه تحلیل پوششی داده های فازی و رویکرد درجه ترجیح فازی می پردازد. برای این منظور ابتدا شاخصهای موثر در عملکرد مدارس مقطع متوسطه با استفاده از ادبیات موضوع شناسایی و گردآوری میشوند. سپس شاخصهای عملکردی شناسایی شده با استفاده از نظرات خبرگان و کارشناسان برای دبیرستانها بومی سازی و نهایی می شوند. پس از شناسایی و بومی سازی شاخصهای عملکردی، پرسشنامه ای برای ارزیابی وضعیت معیارها و زیرمعیارها طراحی شد و بین مدیران و دبیران مدارس مورد بررسی توزیع و داده ها جمع آوری می شوند. پس از جمع آوری داده ها، و تبدیل آنها به اعداد فازی مثلثی، از روش تحلیل پوششی داده های فازی به محاسبه مقدار کارایی مدارس پرداخته میشود. از آنجایی که تحلیل پوششی داده های فازی میزان کارایی هر مدرسه را به صورت یک عدد فازی مثلثی محاسبه می کند، قابلیت رتبه بندی و اولویت بندی مدارس بر حسب کاراییهای فازی وجود ندارد. برای این منظور، از رویکرد درجه ترجیح فازی برای اولویت بندی و رتبه بندی مدارس استفاده می شود.

Keywords:

ارزیابی کارایی , شاخصهای عملکردی , کارایی فازی , تحلیل پوششی داده های فازی , رویکرد درجه ترجیح فازی