علی صمدی رحیم - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
حجت الله یونسی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه لرستان
احسان لرنژاد - دانشجوی دکتری مدیریت منابع آب، دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب (پردیس بین الملل کیش)

برقرای تعادل بین نیاز آبی هر اکوسیستم و سایر مصارف آبی در یک حوضه، مهم ترین دغدغه فکری از دیدگاه مدیریت کلان آب در سطح جهان می باشد. در دهه های اخیر، تالاب تنوردر بعنوان یک اکوسیستم ارزشمند و آسیب پذیر دچار تغییرات شدید کاربری اراضی و اقلیمی شده است. با توجه به کاهش شدید سطح تالاب و از بین رفتن گونه های جانوری منحصربفرد این منطقه، با بررسی مطالعات پیشین و بهره گیری از روش هیدرولوژیکی نیاز آبی زیست محیطی تالاب تعیین گردید. با استفاده از اطلاعات هیدرولوژیکی و سامانه اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) مرز جدیدی برای تالاب تنوردر برای دو سناریوی پیشنهادی ارائه گردید. نتایج حاکی از کاهش شدید سطح تالاب تنوردر و تغییرات کاربری اراضی در این ناحیه می باشد. همچنین براساس سناریوهای پیشنهادی می توان سطح تالاب را حداقل به میزان 252 هکتار احیاء نمود. بدین ترتیب می توان ساختار اصلی پوشش گیاهی و گونه های جانوری منطقه را حفظ و نگهداری نمود.

تالاب تنوردر، اکوسیستم آبی، روش هیدرولوژیکی، حقابه زیست محیطی