مرتضی کریمی - دانشگاه یزد،

قیس بن عتبه بن ربیعه بن عبد شمس بن عبد مناف مشهور به ابوحذیفه (درگذشت 12 ق/ 633 م)، از بزرگان صحابه و از سابقین در اسلام و مهاجرین به حبشه و مدینه که در بسیاری از غزوات و سرایا شرکت جست و در جنگ یمامه در سن 53 یا 54 سالگی کشته شد.. ابی حذیفه که پیش از حضور پیامبر در خانه ارقم مسلمان شد، خیلی زود به حلقه وصل ابوبکر ،عمر و عثمان پیوست و در اتفاقات روایت شده در صدر اسلام ایفای نقش کرد.به گونه ای که پس از بدعت دعوی خلافت ابوبکر در چهارمین روز بعد از ادعای خلافت ، خالدبن ولید ، سالم ، معاذابن جبل ، هر یک با گروه زیادی ار افراد مسلح قبیله خود و هم پیمانانشان به کنار خلیفه می آیند و در حالی که شمشیرها را از نیام بیرون کشیدند: فریاد میزدند جز ابوبکر کسی را خلیفه نمی دانیم. به پشتوانه این حمایت ضمنی ، ابوبکر به همراهی آنان در مسجد سخنرانی می کند .حمایت های سالم و تمرکز بر محوریت جریان نفاق منحرف کننده مسیر وحی آنقدرادامه می یابد که پس از به خلافت رسیدن عمر، سالم مولی ابی حذیفه همواره از مقربان درگاه خلیفه و مشاوران اعظم او به حساب می آید. تا آنجا که عمر در واپسین روزهای عمرش در حالی که نسخه برپایی سقیفه را مشق کرد بود با حسرت می گوید: کاش سالم زنده بود تا با وصایت او را امیر مسلمین می کردم و به شورا تن نمی دادم. زندگی ابی حذیفه سرشار از ابهام هاست که به مجمل در ادامه آمده است.

ابن حذیفه،ابوبکر،علی (ع) ،انقلاب