شناسایی غلات و جلوگیری از پیدایش آنها

از جمله آسیب ها و آفاتی که دامنگیر روایات تفسیری شیعه می باشد، وجود روایات غلو آمیز در میان آنان است. جریان اسف انگیز غلو با پیدایش برخی اندیشه ها ی تند و افراطی پیرامون شخصیت حضرت علی (ع) و دیگر معصومان (ع) پدیده زشت و ناخوشایندی بود که در آغازین دهه های تاریخ پر ماجرای اسلام پدید آمد و در طول تاریخ نیز هر از گاهی ، اندیشه جهان تشیع را به خود معطوف می ساخت. غلو یکی از بدترین جنایاتی است که گروه های مختلف غلات نسبت به شیعه روا داشته اند، جریان حدیث سازی آنها بود که می توان گفت: آثار آن تا کنون نیز کاملا زدوده نشده است و کم وبیش می توان مواردی از احادیث جعل شده به وسیله غلات را در جمع روایی شیعه مشاهده کرد. اصل پدیده غلو در میان مردم ساده از یک منشاء روانی – عاطفی سرچشمه می گیرد، به این ترتیب که هر کسی برای توجیه عقیده ای که انتخاب کرده است، سعی دارد آن را از حد خود فراتر وانمود کند تا درمیان مردم به کج سلیقگی و انتخاب سوء متهم نشوند. این منشاء روانی – عاطفی در بسیاری از شیعیان ساده دل وجود داشته و دارد و آنان را وادار به غلو درباره اهل بیت (ع) می نماید و گاهی معجزات و کراماتی را به آنان نسبت می دهند که واقعیت تاریخی ندارد. البته این غلو به حدی نیست که ائمه(ع) را خدا یا پیامبر بدانند یا مقام یکی از آنان را از مقام پیامبر(ص) برتر بشمارند. در توجیه پدیده غلات، علل مختلفی از سوی پژوهشگران ارائه شده است که دراین مقاله به ذکر چند نمونه از آنها می پردازیم.

Keywords:

غلو , روایات غلوآمیز , پیدایش غلات ,