تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر بیان ژن mTORC1 در رت های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع2

اگرچه دیابت نوع 2 یک بیماری چند علتی است، اما یکی از ریسک فاکتورهای برجسته آن شیوع پدیده چاقی است. از طرفی، این سوال نیز مطرح است که چرا برخی از بیماران دیابتی نوع 2 دارای وزن نرمال هستند. از این رو، به نظر می رسد که جدا از چاقی، فاکتورهای مهم دیگری نیز در بروز این بیماری نقش تعیین کننده ای دارند که اخیرا در کانون توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. در این زمینه، مطالعات ژنتیکی اخیر بویژه از سال های 2007 به بعد روی افراد دیابتی یا پیش دیابتی نشان داد که برخی ژن های تازه شناخته شده تر زمینه را جهت بروز دیابت نوع 2 حتی در عدم حضور چاقی هموار می کنند.یکی از این ژن ها mTORC1 نام دارد که نقش مهمی در سنتز سلول های بتا دارد. به منظور بررسی تاثیر فعالیت های ورزشی بر بیان این ژن، تعداد 30 رت نر ویستار به سه گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی و گروه تمرین دیابتی تقسیم شدند.دو گروه کنترل و تمرین دیابتی با تزریق نیکوتین آمید و استرپتوزوتوسین دیابتی شدند و گروه تمرین بمدت 12 هفته تحت تمرین هوازی بر روی تردمیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که بیان ژن mTORC1 پس از 12 هفته تمرین هوازی افزاش معنی داری را نشان داد که منجر به کاهش معنی دار غلظت گلوکز خون و افزایش عملکرد سلول های بتا گردید