عملیات مدیریت خطر در استخرهای عمومی و خصوصی شهر شیراز

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عملیات مدیریت خطر در استخرهای عمومی و خصوصی شهر شیراز است. جامعه آماری این تحقیق 209 نفر از مدیران استخرهای عمومی و خصوصی تشکیل دادند که از میان آن ها 102 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بود و ابزار مورد استفاده عبارت بود از دو پرسشنامه که یکی مربوط به متغیرهای عینی و دیگری مربوط به عملیات مدیریت خطر بود که اعتبار آن ها به روش آلفای کرونباخ تعیین شد. اطلاعات موردنیاز به صورت حضوری در محل فعالیت مدیران استخرها جمع آوری و بخش آزمون فرضیات از آزمون t-test و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داد ک بین شناسایی خطرات و نوع مدیریت استخرها (عمومی یا خصوصی) تفاوت معنی داری وجود ندارد 0/95، همچنین بین ارزیابی خطرات و نوع مدیریت استخرها تفاوت معنی داری وجود دارد، نتایج نشان داد که بین کنترل خطرات و نوع مدیریت استخرها تفاوت معنی داری وجود ندارد 0/95 یافته های تحقیق نشان داد که بین سه و عملیات مدیریت خطر رابط معنی داری وجود دارد. همچنین بین تجربه و عملیات مدیریت خطر رابطه معنی داری مشاهده نشد. بر اساس نتایج به دست آمده بین جنس (زن و مرد) و عملیات مدیریت خطر تفاوت معنی داری مشاهده 0/001 همچنین نتایج نشان داد که بین میزان رویداد حوادث و دادخواهی ها رابطه معنی داری وجود دارد و بین عملیات مدیریت خطر در استخرهای عمومی و خصوصی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین بین عملیات مدیریت خطر و میزان رویداد حوادث و دادخواهی ها رابط معنی داری وجود دارد

Keywords:

مدیریت خطر , شناسایی , ارزیابی , کنترل , استخرهای عمومی و خصوصی