نقش عوامل فردی و فرهنگی اجتماعی بر افزایش دعاوی حقوقی مرتبط با بی مبالاتی معلمان تربیت بدنی

مطالعهی حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر افزایش دعاوی حقوقی مرتبط با بی مبالاتی معلمان تربیت بدنی انجام گرفت. به این منظور جامعهی آماری پژوهش را با تقسیم نمودن کشور به 5 منطقه غرب، شرق، شمال، جنوب و مرکز ،از معلمان تربیت بدنی استان های کرمانشاه (غرب(، تهران)مرکز(، گیلان(شمال)، خراسان جنوبی (شرق)، و فارس (جنوب) در نظر گرفته شد. این پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بود و ازنظر جمع آوری داده ها مطالعات میدانی محسوب می شد که از طریق پرسشنامه انجام گرفت. ابزار مورد استفاده یکپرسشنامه دو بخشی بود که در بخش اول مشخصات معلمان شامل: سن، جنسیت، مدرک تحصیلی، سابقه ی کار، رشته ی تحصیلی (تربیت بدنی یا غیرتربیت بدنی) و در بخش دوم، سوالات مربوط به عوامل موثر بر افزایش دعاوی مربوط به بی مبالاتی معلمان تربیت بدنی در 2 بعد شامل عوامل فردی- عوامل فرهنگی اجتماعی- که همگی براساس طیف 5 ارزشی لیکرت آورده شد. روش نمونه گیری از نوع تصادفی خوشهای بود و خوشه ها با توجه به موقعیت جغرافیایی انتخاب و تعداد اعضای نمونه 160 نفر انتخاب شده است. از آزمونکلموگروف - اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد و سپس با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره فرضیات پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل یافته ها بعد عوامل فردی، عوامل عوامل فرهنگی اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت، که به ترتیب عوامل 0/78 و عوامل فردی با 0/57 بیشترین نقش را داشتند. یافته های تحقیق نشان داد که تشکیل پرونده های مربوط به بی مبالاتی معلمان تربیت بدنی روند رو به افزایشی را نشان می دهد، بنابراین پیشنهاد میشود که به منظور کاهش دعاوی حقوقی مربوط به بی مبالاتی معلمان تربیت بدنی، سازوکارهایی مبتنی بر عوامل فردی، فرهنگی - اجتماعی، مدنظر قرار گیرند

Keywords:

دعاوی حقوقی , بی مبالاتی , معلمان تربیت بدنی , دلایل افزایش , عوامل موثر.