نقش والدین در خودباوری دختران نوجوان

دوره نوجوانی تعارض بین دوره کودکی و بزرگسالی است و در صورتی که با موفقیت طی شود، زیربنای محکمی خواهد بود برای آینده نوجوان، در غیر اینصورت استعدادهای بالقوه نوجوان نابود خواهد شد مگر آنکه حس خودباوری در او فعال شود و عاملی گردد برای شکوفایی استعدادها و جهت دهی صحیح آنها برای رسیدن به اهداف مهم در زندگی. اگر والدین شور و هیجانات نوجوان را درک نموده و با برآورده کردن نیازهای منطقی وی زمینه کاهش اضطراب ناشی از بلوغ را در او بوجود آورند و با هدایت سازنده و ایجاد اعتماد دوطرفه باعث حفظ آرامش و امنیت خاطر وی شوند، می تواند به عنوان یک جوان با هدف و برنامه و انگیزه بالا به عضو موفقی برای اجتماع تبدیل شود و به دنیای بزرگسالی قدم گذارد. این مقاله به صورت خلاصه ویژگی های نوجوانی دختران را مطرح و به نقش والدین در خودباوری آنها پرداخته است. برای انجام تحقیق از روش کتابخانه ای و اطلاعات مقاله ها وکتابهای معتبراستفاده شده است. آگاهی از اینکه اصلی ترین خصوصیات دوره نوجوانی شامل تغییرات جسمی و شناختی، رشد اجتماعی، رشد هیجانی و عاطفی و رشد اخلاقی است و خودباوری چیزی نیست که از طریق وراثت و به طور ذاتی به فرد منتقل شود بلکه بر اثر تجربیات محیطی و رویارویی با مشکلات مختلف و سازگاری شخصیتی با خودآگاهی مثبت با فرد همراه می شود، به والدین کمک می کند تا با افزایش آگاهی در مورد خصوصیات نوجوانی و انتقال اطلاعات به نوجوان، ایجاد محیطی صمیمانه و امن در خانه، مشورت گرفتن از نوجوان، ، مشخص کردن موضع خود نسبت به او، راهنمایی وی جهت تصمیم گیری های مهم و اعتماد به او شرایطی را فراهم نمایند که نوجوان احساس کاملا خوبی نسبت به خود پیدا کرده و به خودآگاهی مثبت و درنهایت خودباوری بالایی از خود دست یابد و در جهت شکوفایی استعدادهای خود تشویق و ترغیب شود و در این صورت است که نوجوان به عنوان فردی منحصر به فرد به عضو موثری از جامعه تبدیل شده و ضمن دستیابی به موفقیت های فردی، منشا اثرات سودمندی برای جامعه خویش نیز خواهد بود.

Keywords:

نوجوانی , رشد , هیجان , والدین , خودباوری