مهارتهای زندگی، خودکارآمدی، شور و اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه رودکی تنگابن سال 1392

در این جستار سعی و تلاش بر آن است که مهارت های زندگی که خود شامل مجموعه ای از توانمندی و توانایی هاست که قدرت سازمندی و سازگاری مثبت و بسامد بالا را روز به فزون و افزایش را به نمایش می گذارد. چرائی آن این است. این پژوهش تبیین و آشکار کننده رابط بین آگاهی و دانستن از مهارت ها و توانمندی زندگی و خودکارآمدی با اضطراب پریاشن حالی اجتماعی در دانشجویاتن انجام گرفته شده است. روشمندی و الگوی این پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری این تحقیق و پژوهش حاضر برگیرنده کلیه ی دانشجویان دانشگاه رودکی تنکابن در سال مشغول به تحصیل بودند که از این تعداد به عنوان نمونه و متر کار به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نوع جمع آوری داده ها: از پرسشنامه های مهارت های زندگی، خودکار آمدی شور و اضطراب اجتماعی (0/77، 0/83، 0/77) بهره وری شده است. اطلاعات منتج از این پژوهش از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره و به صورت همزمان با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس یافته های پژوهش بین همه ی مولفه های مهارت های زندگی (ارتباط موثر، تاثیرگذار، خودآگاهی هیجانی، مقابله با خشم، مقابله با استرس) با اضطراب اجتماعی در سطح P<0/01 و بین خودکارآمدی با اضطراب اجتماعی در سطح P<0/01 رابطه معنادار و با مفهومی وجود دارد. باری نتیجه بدست آمده آن است که بین مولفه های مهارت های زندگی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان رابطه ی منفی و معنادار وجود دارد و بین خودکارآمدی با اضطراب پریشان حالی اجتماعی رابطه ی منفی و معنادار وجود دارد به گونه ای دگر هر چقدر مولفه های مهارت های زندگی و خودکارآمدی بسامد آن بالا باشد، اضطراب اجتماعی در دانشجویان کاهش می یابد.

Keywords:

آگاهی از مهارت های زندگی , خود کار آمدی , اضطراب اجتماعی , سلامت روانی