مقایسه ویژگی های انحرافی شخصیت و ناگویی خلقی در سه گروه زنان درآستانه طلاق، قربانی خیانت زناشویی و عادی

جامعه امروز شاهد رشد روزافزون آمار خیانت زناشویی است، به طوری که میزان قابل توجهی از آمارهای طلاق مربوط به خیانت زوجین بوده و این امر در ایران نیز رشد قابل توجهی داشته است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه ویژگی های انحرافی شخصیت و ناگویی خلقی در سه گروه از زنان درآستانه طلاق، قربانی خیانت زناشویی و عادی بود. روش این پژوهش علی- مقایسه ای بود. کلیه زنان قربانی خیانت همسر و در آستانه طلاق مراجعه کننده به پزشکی قانونی شهر اردبیل در سال 1396 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد 27 نفر از زنان قربانی خیانت و 30 نفر از زنان درآستانه طلاق به دلایلی غیر از خیانت همسر و تعداد 24 نفر از زنان عادی به عنوان گروه شاهد انتخاب و در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس انحراف شخصیت بدفورد و فولدز (1978) و مقیاس ناگویی خلقی تورنتو(TAS-20) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین سه گروه زنان درآستانه طلاق، قربانی خیانت زناشویی و عادی در مولفه های بدبینی نسبت به دیگران (3/56=F؛ P<0/03)، فقدان اعتمادبه خود (5/19=F؛P<0/01)، سلطه گری/ سلطه پذیری (3/32=F؛P<0/04)، اختلال در توصیف احساسات (7/55=F؛P<0/01)، و اختلال در تشخیص احساسات (4/66=F؛P<0/01)، تفاوت معنی داری وجود داشت، اما در مولفه های افکار خصمانه، اعمال خصمانه، وابستگی و تفکر معطوف به سطح تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتایج نشان می دهد که ویژگی های انحراف شخصیت و ناگویی خلقی در بروز خیانت موثر هستند.

Keywords:

انحراف شخصیت , ناگویی خلقی , خیانت , طلاق