رابطه ی سبک رهبری تحول گرا و سکوت سازمانی و اثر آن بر خلاقیت در بین کارکنان زیرمجموعه دفتر پرستاری بخش بالینی یک بیمارستان دولتی در اهواز

خلاقیت شغلی یکی از عوامل موثر بر افزایش کارآیی و کیفیت خدمات در بیمارستان ها می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه ی بین سبک رهبری تحول گرا و سکوت سازمانی و اثر آن بر خلاقیت بود. نمونه ی پژوهش 170 نفر از کارکنان زیرمجموعه دفتر پرستاری مربوط به بخش بالینی بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استانداردی هم چون چندعاملی رهبری، سکوت سازمانی و خلاقیت استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه (روش هم زمان و گام به گام) و تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) در نرم افزار SPSS نسخه ی 16 استفاده گردید. بین سبک رهبری تحول گرا و سکوت سازمانی رابطه ی منفی و معنادار و بین سبک رهبری تحول گرا و خلاقیت رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد و بین سکوت سازمانی و خلاقیت نیز رابطه ی منفی و معناداری وجود دارد. انگیزش الهام بخش و سکوت مطیع، مهم ترین پیش بین های خلاقیت می باشند. رهبر تحول گرا از کارکنان خود حمایت و به آنان توجه می کند، ازاین رو، رابطه ای عاطفی بین رهبر و کارکنان ایجاد می شود. به کارگیری این سبک در سازمان موجب می شود تا سکوت سازمانی از بین برود و کارکنان برای پاسخ به این ارتباط عاطفی و اعتماد به رهبر، خلاقیت را در کارشان افزایش دهند.

Keywords:

سبک رهبری تحول گرا , سکوت سازمانی , خلاقیت , کارکنان زیرمجموعه دفتر پرستاری , بخش بالینی , بیمارستان دولتی