طیبه محمودی - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه شهید چمران اهواز
سیده فضیله آلبوشوکه - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه شهید چمران اهواز

مقدمه: بخشش مجموعه ای از تغییرات انگیزشی است که پس از رنجش های معنی دار بین فردی رخ می دهد و نشخوار خشم احتمال بخشش دیگران را کاهش می دهد. روش کار: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خرده مقیاس های نشخوار خشم و بخشش در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. طرح تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش جویان دانشگاه شهید چمران اهواز بودند. نمونه 400 نفر و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس نشخوار خشم و مقیاس بخشش هارتلند بود. داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که ضریب همبستگی چند متغیری برای ترکیب خطی متغیر نشخوار خشم و خرده مقیاس بخشش خود برابر با 0/32 - و با خرده مقیاس بخشش موقعیت، 0/47- می باشد که در سطح 0/001 معنی دار است. هم چنین ضریب همبستگی چند متغیری برای ترکیب خطی خرده مقیاس افکار انتقام جویانه و خرده مقیاس بخشش دیگران، 0/54- می باشد که در سطح001/0 معنی دار است. نشخوار خشم موجب فعال سازی و افزایش هیجانات منفی شده و میزان بخشش را کاهش می دهد. بحث و نتیجه گیری: نشخوار خشم موجب افزایش خشم و سایر هیجان های روان شناختی منفی شده و از این طریق موجب کاهش بخشش خود و موقعیت می شود.

نشخوار خشم، بخشش