گیلان دهقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی ، گروه روانشناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی تنکابن،تنکابن، ایران
فاطمه یعقوبی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی ، گروه روانشناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی تنکابن،تنکابن، ایران
وحید خوش روش - استاد یارگروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن ،تنکابن، ایران

ریاضی ساختار ذهن بشر و یک شاخه علمی خاص است. علی رغم حوزه های وسیع کاربرد آن، ریاضی و تفکر وابسته به ریاضیات، در سراسر دنیا امری بغرنج تلقی می شود و تدریس آن معمولا کار سختی به شمار می رود. به عقیده برخی فعالیت های موجود در بازی های رایانه ای می تواند هماهنگی چشم و دست را افزایش دهد، یا مهارت های ویژه برای تجسم فضایی یا ریاضیات 3 را بیاموزد (گوینتر، 2004 ). از نظر آبرامز4(2008 ) نیز بازی های رایانه ای ابزارهای انگیزشی قوی برای دروس ریاضی هستند. امینی 5 فر ( 2007 ) تلفیق آموزش ریاضی با فن آوری اطلاعات و ارتباطات را به منظور ارتباط پداگوژی و سازماندهی دانش ریاضی یادگیرنده را لازم میداند. نتایج پژوهش اخواست (1388 ،)شولر ( 2010 ) و انجم ن مدارس فلوریدا ( 2011 ) موید آن است که بازیهای آموزشی بر یادگیری مفاهیم ریاضی دانش آموزان موثر بوده و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. این پژوهش نیز مروری است بر مطالعات انجام شده از تاثیر بازیهای رایانه ای بر میزان یادگیری ریاضیات در دانش آموزان.

ریاضی، یادگیری، بازیهای رایانه ای، فناوری اطلاعات، آموزش