معصومه کرد موسی وند - دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی
سوسن بهرامی

هدف: تحلیل تاثیر ارزشیابی آموزشی کیفی، بر بهبود کیفیت آموزشی دانش آموزان مقطع ابتدایی ایران. روش/رویکرد پژوهش: پژوهش به روش تحلیل محتوای کیفی کاربردی می باشد. جامعه آماری دانش آموزان مقطع ابتدایی کشور ایران است. یافته ها: در بعد شناختی، مولفه های پیشرفت تحصیلی(ریاضی،فارسی) با 22/7 درصد و عملکرد تحصیلی با 14/6 درصد بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. و مولفه حرکت در راستای حقوق کودکان با 2/43 و خلاقیت با 3/2 درصد، کمترین مقدار را به خود اختصاص داده است. از لحاظ بعد عاطفی نگرش مثبت به خود با 19/5 درصد و کاهش اضطراب امتحان 10/56 بیشترین درصد، و در مولفه اعتماد به نفس4/87 درصد، کمترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. در بعد روانی حرکتی، افزایش ارتباط معلم، دانش آموز، والدین با 4/06 درصد و افزایش فعالیت دانش آموزان با 3/25 بیشترین و در بهبود مهارتهای اجتماعی با 2/43 درصد کمترین مقدار را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق، تاثیر ارزشیابی آموزشی کیفی بر بهبود کیفیت آموزشی مثبت بوده و دانش آموزان در ابعاد شناختی، عاطفی، روانی-حرکتی، پیشرفت چشمگیری داشته اند، که البته در بعد شناختی و عاطفی تاثیر موثرتر می باشد.

ارزشیابی، ارزشیابی آموزشی کیفی، بهبود کیفیت آموزشی، تحلیل محتوا