تعیین اثربخشی آموزش گروهی مهارت حل مساله بر سلامت روان دانش آموزان مقطع متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارت حل مساله بر سلامت روان انجام گرفت. این پژوهش با روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و با جامعه آماری دانش آموزان پسر پایه نهم متوسطه اول شهر کازرون که در سال تحصیلی 97-96 مشغول به تحصیل بودند صورت پذیرفت. روش نمونه گیری این پژوهش خوشه ای چند مرحله ی بود. بدین صورت که دوگروه 25 نفری از دو کلاس انتخاب شدند. ابتدا از دو گروه آزمون سلامت روان ghq گرفته شد. سپس به گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای هر هفته یک جلسه مهارتهای حل مساله براساس آموزش حل مساله به روش گلد فرید و دیوینسون با استفاده از منابع گوناگون به ویژه کتاب رفتار درمانی گلد فرید و دیوینسون و مهارت حل مساله جزایری و رحیمی آموزش داده شد. دراین مدت گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پس از پایان یافتن جلسات آموزشی از هر دو گروه آزمایشی و کنترل پس آزمون سلامت روان گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تی برای گروه های مستقل و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها نشان داد که آموزش گروهی مهارت حل مساله در سطح (p<0.01) معنا دار شده بود به عبارت دیگر آموزش گروهی مهارت حل مساله باعث بهبود سلامت روان دانش آموزان شده بود.

Keywords:

آموزش گروهی , مهارتهای حل مساله , دانش آموز , سلامت روان