ارزیابی روشهای متداول و معرفی روشهای جدید طراحی روساززی فرودگاه ها برای هواپیماهای پهن پیکر جدید

با توجه به رشد روز افزون هوایی طراحی و ساخت هواپیماهای پهن پیکر (NLA) در دستور کار شرکتهای بزرگ هواپیماسازی قرار گرفته و اولین نمونه از این سری هواپیماها از سوی شرکت ایرباس 380 وارد چرخه سرویس دهی شرکتهای هواپیمایی شده است. همزمان با ورود این هواپیما، ابعاد هندسی، وزن و ارابه فرود آنها بازنگری و تغییر در مبانی طراحی های موجود محوطه پروازی فرودگاه های موجود الزامی گشته به گونه ای که سازمانهای بین المللی دست اندرکار، استانداردهای جدید خود را با این سمت و سو منتشر ساخته اند. در این راستا بسیاری از فرودگاه های مهم دنیا ضمن لحاظ نمودن این استانداردهای جدید زیر ساختهای لازم برای فرود و برخاست هواپیماهای جدید را فراهم ساخته اند. برای طراحی سازه ای روسازی باند فرودگاه های جدید و یا افزایش توان باربری روسازی موجود فرودگاه ها شناخت میززان بارگذاری ناشی از این هواپیماها و میزان کفایت روشهای موجود طراحی برای مدل کردن این بارگذاریهای ضروری است. به زودی این نوع از هواپیماها به شکلی متداول در بسیاری از خطوط هواپیمایی به کار گرفته خواهد شد و ضروری است تا برای چند فروگاه بین المللی و مهم کشور امکان نشیت و برخاست این هواپیماها تامین شود. در این مقاله سعی شده است ضمن بررسی مبانی روشهای طراحی مختلف برای روسازی فرودگاه ها نظیر روشهای ایکائو و FAA ، اصول و داده های لازم برای لحاظ نمودنه وضعیت این هواپیماهای جدید در چرخه طراحی بیان شده و با مقایسه روسازی مورد نیاز برای آنها، در یک نمونه ضمن تعییمن ضخامتهای لایه های مختلف با این روشها و نرم افزارهای طراحی الاستیک LEDFAA و APSDS، میزان کفایت هر یک از این روش ها بررسی شود. همچنین با مقایسه روشهای مختلف تا پیش از به ثمر رسیدن پروژه های تحقیقاتی و آزمایشگاهی روشهای بهینه برای طراحی روسازی فرودگاه ها برای هواپیماهای پهن پیکر جدید پیشنهاد شده است.

Keywords:

طراحی روسازی فرودگاه , هواپیماهای پهن پیکر جدید , عدد طبقه بندی روسازی , عدد طبقه بندی هواپیما , نرم افزار طراحی مکانیستیک