میزان تحقق نشانگرهای تدریس اثربخش در موسسه آموزش عالی گلستان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تحقق نشانگرهای تدریس اثر بخش (شامل 5 حیطه طراحی و تدوین دروس، ارائه درس، مدیریت کلاس، روابط انسانی و ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانشجویان) در موسسه آموزش عالی گلستان است. این پژوهش کمی بوده و از نوع توصیفی- زمینه یابی است. جامعه آماری، از یک سو کلیه اساتید موسسه آموزش عالی گلستان و از سوی دیگر کلیه دانشجویان ورودی سال 1390 به بعد موسسه هستند که در نیمسال دوم سال تحصیلی 92-91 در رابطه با عملکرد تدریس آنان قضاوت نموده اند. در این پژوهش، برای انتخاب اساتید از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم استفاده شده است. به همین دلیل پس از برآورد حجم نمونه، 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. و نمونه گیری دانشجویان توسط جدول مورگان و متناسب با تعداد دانشجویان هرگروه به تعداد 558 نفر بدست آمد. برای برآورد پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شده که در نهایت پایایی کل پرسشنامه 0/969 بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در سطح توصیفی از میانگین، درصد و انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمونهای t تک متغیره، t2 هتلینگ و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که درفرضیه اول (طراحی و تدوین درس)، فرضیه دوم (ارائه درس)، فرضیه سوم (مدیریت کلاس)، فرضیه چهارم (روابط انسانی) و فرضیه پنجم (ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانشجویان) میانگین اساتید موسسه به ترتیب 3/677، 3/745، 4/035، 3/961، و 3/806 است که بالاتر از معیار تعیین شده برای اثر بخشی (3/5) است. در مجموع می توان نتیجه گرفت که تدریس اساتید موسسه اثربخش بوده است.

Keywords:

طراحی و تدوین درس , ارائه درس , مدیریت کلاس , روابط انسانی , ارزشیابی عملکرد تحصیلی دانشجویان