محمدرضا فیروزی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه یاسوج
ویدا محمودی - دانشجوی کارشناسی روانشناسی
فاطمه معصومی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

مقدمه: رضایت زناشویی یکی از گسترده ترین مفاهیم برای تبیین و نشان دادن میزان شادی و پایداری رابطه می باشد که از دهه ی 1950 پژوهشگران عوامل موثر بر آن را مورد بررسی قرار داده اند. از جمله ی این عوامل هوش معنوی و جهت گیری مذهبی است که مورد توجه پژوهشگران بوده است. در این پژوهش به مطالعه ی رابطه ی بین جهت گیری مذهبی و هوش معنوی با رضایت زناشویی در زنان و مردان متاهل شهر جدید صدرا شیراز در سال 97 پرداخته می شود و درصدد بررسی این پرسش هستیم: آیا کسانی که دارای جهت گیری مذهبی و هوش معنوی بالا هستند، رضایت زناشویی بیشتری را نسبت به بقیه تجربه می کنند. روش: روش پژوهش حاضر همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش، کلیه افراد متاهل 20 الی 65 سال ساکن شهر جدید صدرا می باشد. نمونه گیری به روش نمونه گیری تصادفی ناحیه ای و به حجم 232 نفر انتخاب شدند. ابزار سنجش: پرسشنامه ی رضایت زناشویی انریچ، پرسشنامه ی خودسنجی هوش معنوی و پرسشنامه ی جهت گیری مذهبی آلپورت. نتایج: نتایج بدست آمده در این پژوهش مبین این است که رابطه ی معناداری بین جهت گیری مذهبی و رضایت زناشویی وجود ندارد. اما بین هوش معنوی و رضایت زناشویی رابطه ی معنادار وجود داشت.

رضایت زناشویی، جهت گیری مذهبی، هوش معنوی