مرتضی احمدی - دانشجوی کارشناسی دبیری زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان

زبان یکی از ضرورت های زندگی اجتماعی است و به کارگیری آن یکی از ویژگی های انسان اجتماعی به شمار می آید. در این بین پدیده ای که امروزه به وفوور در سرتاسر جهان دیده می شود، پدیده دوزبانگی می باشد که به علت فراگیری آن در ابعاد مختلف زندگی بشری، یکی از موارد تاثیر گذار بر فرایند آموزش و پرورش و نیز یادگیری افراد جامعه محسوب می گردد. این موضوع یکی از مسائلی بوده که نظام آموزشی کشور ما نیز با آن درگیر می باشد. در این پژوهش که یک پیمایش توصیفی بوده و اطلاعات مورد نیاز آن از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای معتبر حاصل شده است، به تعریف اجمالی از دوزبانگی و فرد دوزبانه می پردازیم و ضمن بررسی روش های ایجاد دوزبانگی، به بررسی مقوله دوزبانگی در ایران پرداخته و سیاست ها و برنامه ریزی های انجام شده در این مقوله به صورت خلاصه مورد نقد و ارزیابی قرار می گیرد. همچنین پیامد های مثبت و منفی این پدیده در امر آموزش و تحصیل مورد ارزیابی قرار گرفته و پاسخ به این سوال که آثار مثبت و منفی دوزبانگی در امر آموزش چه زمانی نمایان می شود نیز مورد توجه قرار گرفته است در انتها نتایج پژوهش های صورت گرفته داخلی و خارجی بیانگر این می باشد که اختلاف بین تک زبانه ها و دوزبانه ها تنها در دروسی مانند املاء و انشاء که مربوط به خواندن و نوشتن می شود،به نفع تک زبانه ها بوده و دوزبانه ها در دروسی مانند ریاضی به دلیل برخورداری از اندیشه ی خلاق، انتقادی، سیال و چند وجهی دارای عملکرد بهتری می باشند. در انتهای پژوهش نیز به ارائه پیشنهاداتی در راستای تقویت آثار مثبت و کاهش آثار منفی دوزبانگی در امر آموزش پرداختیم

دوزبانگی، زبان، آموزش، پیامد های مثبت و منفی، تحصیل