تاثیر ساختار کالبدی محلات اقشار کم درآمد بر میزان مشارکت پذیری شهروندان ساکن در محله با تاکید بر فضاهای مسکونی (مطالعه موردی: محله ی شیخ آباد)

همگام با روند رو به افزایش شهرنشینی در جهان، فقر نیز در شهرها به خصوص در کشورهای در حال توسعه رو به فزونی است وشکل گیری سکونتگاه های فقیرنشین به عنوان تبلور عینی فقر در شهرها به موضوعی پیچیده و قابل تامل تبدیل شده است که نمی توان آنرا به عنوان مساله ای گذرا در نظر گرفت. به طور کلی سیاست های مسکن، قبل از هر چیز بیانگر نگرش ها، آرمان ها و باورهای سیاسیدولتهاست. اتخاذ هرگونه سیاستی در خصوص مسکن گروه کمدرآمد، منعکس کننده خواست واقعی دولتها در جهت بهبود کیفی زندگیاین گروه ها تلقی میشود. پیوسته بخشی از جمعیت شهرها را اقشار کمدرآمد تشکیل خواهند داد که هنر نظام اجتماعی اقتصادی هر جامعه -در کوچک نمودن نسبت آنها و پاسخگویی به نیازهای پایه ی ایشان، از جمله مسکن است. در این پژوهش از روش تحلیلی توصیفی -استفاده شده است. برای کسب اطلاعات مورد نیاز در زمینه مبانی نظری و تجربه های داخلی و خارجی در ارتباط با موضوع پژوهش از روشکتابخانه ای و اسنادی استفاده شده که به مطالعه مقالات، طرح ها، تحقیقات و گزارشات و ... موجود پرداخته شده است. همچنین پس ازانتخاب محله شیخ آباد به عنوان مطالعه موردی از طریق پرسشنامه، بازدید میدانی و همچنین مصاحبه و مشاهده به جمع آوری اطلاعات وآمار مورد نیاز پرداخته شده است.

Keywords:

مسکن , قشر کم درآمد , سیاست های تامین مسکن اقشار کم درآمد , محله شیخ آباد , توانمندسازی