محدثه ملکیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
وحید بیگدلی راد - استادیار، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

توسعه شهر و حمل و نقل شهری همواره بر یکدیگر تاثیر متقابل می گذارند و در صورت هماهنگی می تواند موجب پویایی و افزایش کیفیت نواحی شهری گردد. توسعه حمل و نقل محور به عنوان الگویی برای توسعه شهرها مطرح گردیده است؛ با توسعه متراکم و ترکیب کاربری ها اطراف ایستگاه ها به درونی شدن سفرها کمک می کند و با ایجاد راه های دسترسی فراوان و مسیرهای دوچرخه و پیاده سعی در کاهش استفاده خودروی شخصی می نماید. این الگو منجر به مدییت زمین، کاهش آلودگی هوا و سلامت شهروندان می شود. ایستگاه اتوبوس BRT محله شهری که با وجود اراضی مستعد توسعه در اطراف آن وجود مراکز تجاری و ا داری و خدماتی به صورت مختلط می توان محرک خوبی برای اجرای این نوع توسعه می باشد. لذا این مقاله می کوشد تا هدافی را دنبال کند که مهمترین آن شناسایی اصول برنامه ریزی توسعه حمل و نق محور TOD در سطح محلات شهری است و به کشف مزایا و ویژگی هایی آنها با روش تحقیق تحلیل محتوا، در آخر به اصول برنامه ریزی توسعه حمل و نقل محور در محلات شهری و نتایج آن می پردازد.

برنامه ریزی حمل و نقل عمومی، برنامه ریزی توسعه حمل و نقل محور TOD، محلات شهری