علیرضا راستی کردار - کارشناس ارشد مهندسی عمران – محیط زیست، دانشگاه صنعتی سیرجان

هر روز در محیط های کار حوادث متعددی رخ می دهند که باعث مرگ و آسیب می شوند. این حوادث به دلیل عدم شناسایی خطرات بالقوه اتفاق می افتند؛ بنابراین، شناسایی و ارزیابی ریسک خطرات در محیط کار می تواند از بسیاری از حوادث پیشگیری کند. مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی می باشد که پس از شناسایی کلیه خطرات شغل جوشکاری، با بهره گیری از تکنیک FMEA که از مطمئن ترین روش هاست، ریسک خطرات ارزیابی گردید. در این مطالعه، خطرات بالقوه، اثرات خطر، عدد اولویت ریسک (RPN)، کنترل ها و اقدامات پیشنهادی ارائه گردید.نتایج نشان داد 6/16 درصد از خطرات یافت شده قابل قبول و 4/83 درصد خطرات در سطح اضطراری قرار دارند. بالاترین و پایین ترین سطح ریسک به ترتیب متعلق به فیوم های فلزی و تشعشعات زیان آور می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده از پژوهش انتظار می رود که با فراهم کردن ابزار کار مناسب، آموزش کارگران، رعایت نظم و نظافت کارگاهی بتوان سطح ریسک های موجود را کاهش داد. در پایان، نتایج این بررسی نشان می دهند، بین سطوح اولویت بندی ریسک و فراوانی حوادث ناشی از کار رابطه مستقبم برقرار است.

ارزیابی ریسک، جوشکاری، حوادث ناشی از کار، روش FMEA