تحلیل جنسیتی کیفیت زندگی روستایی در روستاهای بخش شاندیز

بهبود کیفیت زندگی در یک مکان و یا برای اشخاص و گروه های خاص همواره کانون اصلی توجه برنامه ریزان بوده است. لذا این تحقیق با هدف شناسایی شاخص های تاثیر گذار در کیفیت زندگی در روستاهای بخش شاندیز و تفاوت بین زنان و مردان می باشد. روش انجام تحقیق، توصیفی-تحلیلی و هدف از نوع کاربردی و توسعه ای می باشد. جامعه ی آماری، تعداد 8 روستا از بخش شاندیز در نظر گرفته شد. تعداد خانوار روستاهای نمونه 4782 می باشد و با توجه به فرمول کوکران حجم نمونه معادل 238 خانوار است. در این تحقیق متغیر کیفیت زندگی با 10 شاخص و 3 بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مورد بررسی و اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه های مورد نظر، با استفاده از روش های تجزیه و تحلیل آماری در محیط نرم افزارSpss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است و در اثبات و رد فرضیات از آزمون t دو نمونه ای مستقل و تحلیل خوشه ای استفاده شده است. نتایج آزمون t دو نمونه ای مستقل نشان داد که متغیر کیفیت زندگی با سطح معنی داری کمتر از 0.05 و مثبت بودن آماره تی تفاوتی معنی دار بین زنان و مردان را اثبات می کند. در نتیجه جنسیت فرد بر میزان کیفیت زندگی تاثیر داشته و میزان ارزیابی کیفیت زندگی در بین مردان بیش از زنان بوده است. براساس تحلیل خوشه ای،روستای سرآسیاب مطلوبترین روستا و روستای دهنو نامطلوبترین روستا از لحاظ شاخص های کیفیت زندگی هستند.

Keywords:

کیفیت زندگی , شاخص های عینی , شاخص های ذهنی , روستاییان , بخش شاندیز