بررسی منسوجات ایلخانی بر اساس شواهد باستان شناسی و منابع مکتوب

آثار هتری ایران، از جمله هنر نساجی، در طول سده های مختلف تاریخی انعکاس دهنده اندیشه ها و دیدگاه های آیینی و مذهبی بوده اند. استفاده از پارچه برای پوشاندن بدن انسان یکی از دغدغه های اصلی بعد از تهیه غذا و مسکن برای انسان از گذشته های دوره بوده است. دوران فرمانروایی ایلخانان مغول در ایران را می توان یکی از شگفت انگیز ترین و پر تحرک ترین ادوار تاریخی این کشور به شمار آورد؛ از نظر صنعت نساجی در این دوره شاهد پیشرفتهای شگرفی می باشیم که متاسفانه مطالعه هدفندی در این باره، صورت نگرفته است. از این رو این پرسش که، نقوش به کار رفته در این منسوجات و نحوه تولید آنها چگونه بوده است نیازمند تحقیق و بررسی است. این هنر همچون اکثر رشته های هنری عصر ایلخانی یا شاید بیش از شاخه های دیگر از نقاشی تاثیر پذیرفته است به گونه ای که می توان نقوش پارچه ها را براساس شیوه طراحی و نقش پردازی در این دوره طبقه بندی نمود. هدف این پژوهش شناسای این منسوجات از نظر طرح، نقش و شیوه بافت می باشد. در این پژوهش سعی شده تا نقوش پارچه های ایلخانی با استفاده از منابع نوشتاری و به صورت تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که می توان شاهد تلفیق عناطر چینی و ایرانی در این هتر بود.

Keywords:

ایلخانی , منسوجات , نقش , نقاشی