ترافیک پویای بهینه در شبکه ابری با استفاده از فناوری توابع سرویس زنجیره ایی (SFC)

در سالهای اخیر با ظهور فناوری های پیشرفته برای پیاده سازی شبکه های رایانش ابری، چالش های جدیدی در خصوص حفظ پایداری شبکه و تعادل بار مطرح شده است. شبکه های اصلی هنوز عمدتا از نظر فیزیکی مدیریت می شوند ،در نتیجه با چالش هایی شامل وابستگی به توپولوژی فیزیکی، پیچیدگی زمان و کارایی مصرف منابع، ارائه مسیر ایستا و متعادل کردن بار مواجه می باشند و اپراتورهای شبکه در حال تلاش برای برطرف کردن ترافیک کاربر و شبکه هستند. رشد چشمگیری که در ترافیک کاربرها به دلیل رشد انفجاری دستگاه های تلفن همراه و همچنین ظهور پارادایم های جدید شبکه ای مانند اینترنت اشیاء (IoT) به شدت نیاز به تخصیص منابع آزاد و خدمات بدون وقفه را در سرتاسر فضای ابرها را ضروری نموده است. (Botta, 2016)در این میان افزایش کیفیت خدمات (QoS) و نیزکاهش هزینه های عملیاتی در کنار تکنولوژی نوپایی همچون NFV با استفاده از تعریف توابع سرویس زنجیره ایی ( SFC) بار ابرها را در سرتاسر جغرافیای شبکه، متعادل تر می سازد.سرویس دهندگان خدمات ابر (CSPs )، ارائه دهندگان سرویس های اپلیکیشن (ASPs ) و ارائه دهندگان سرویس های اینترنتی ( ISPs) به عنوان اپراتورهای شبکه به منظور اتخاذ تصمیمات و سیاست گذاری توزیع منابع مجازی منعطف با استفاده از توابع خدماتی زنجیره ایی SFC قادر خواهند بود برای پاسخگویی به نیازهای پویای کاربران خود سرویسهای منعطف و اقتصادی را برای زیرساختهای مجازی شده نرم افزارهای شبکه فراهم کنند. از این رو توجه به زیرساختهای موجود از جمله چالشهای پیش روی فناوری های مرتبط به این حوزه است.این مقاله در ابتدا مجازی سازی NFV را توضیح داده و ارتباط آن را با معماری SFC تبیین می نماید و در ادامه با تعریف زنجیره سرویس(خدمات)، معرفی مشکلات و چالشهای آن، رویکردهای بهینه سازی را تشریح می نماید و در نهایت به نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات می پردازد.

Keywords:

محاسبات ابری , مجازی سازی , توابع خدمات , SFC , NFV