مهرزاد سرفرازی - گروه مدیریت دولتی، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
علی رمضان پور - گروه مدیریت دولتی، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
محمد امین هادی پور - گروه مدیریت دولتی، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران

مهندسی مجدد از جمله مقوله هایی است که در دهه اخیر به طور قابل ملاحظه ای در ادبیات مدیریت استراتژیک و تحولات سازمانی و نیز استراتژی های فناوری اطلاعات مورد توجه قرار گرفته است. صاحب نظران مهندسی مجدد، این مقوله را از مهم ترین عوامل رسیدن به مزیت های رقابتی از طریق ایجاد و شکل دهی تغییرات و تحولات مهم و حتی پایه ای و انقلابی در نحوه فعالیت ها و عملیات سازمان ها و بنگاه های اقتصادی و تولیدی می دانند. تمرکز اصلی مهندسی مجدد، بر طبق نظر اکثر نظریه پردازان، اتخاذ رویکردی همه جانبه و فراگیر است که مولفه های اصلی سازمان ها از قبیل استراتژی، ساختار، فرایند، نیروی انسانی و تکنولوژی را در بر می گیرد. مهندسی مجدد باید بر تفکری بنیادی و طراحی اساسی فرآیندهای کلیدی کسب و کار تمرکز کند. در این روند، پیشرفت های اساسی در هزینه، کیفیت، خدمات و سرعت کار، هدف قرار می گیرد به گونه ای که سازمان ها باید تا حدامکان فرآیندهای کلیدی خود را سودآور سازند و در صورت لزوم فرآیندها و مدل های زائد سازمانی را از میان بردارند و آن را به خارج از سازمان واگذار کنند. بنابراین دستیابی به نتایج مورد انتظار و بهبود کیفیت خدمات مستلزم وجود شرایط و مجموعه عواملی است که طراحی، اجرا و پیاده سازی مهندسی مجدد را حمایت و پشتیبانی کند.

مهندسی مجدد، کیفیت خدمات، بهبود عملکرد، فناوری، کایزن